نموار بازدهی بازار سرمایه نسبت به دیگر بازارهای مالی مانند طلا، مسکن و ...در بازه زمانی بیش از ده سال بیشتر بوده است و این بیانگر دو علت است : ۱- ریسک بازار سرمایه نسبت به دیگر بازارها بیشتر است و از آن جا که اعتقاد داریم ریسک با بازده ارتباط مستقیم دارد، قاعدتا بازاری که ریسک بیشتر دارد بازدهی بیشتری هم دارد و بازاری که ریسک بیشتر دارد دارای نوسانات بیشتری نسبت به سایر بازارها است . خیلی کم اتفاق میوفتد که بازدهی اسمی یا حقیقی در بازار مسکن، ارز و غیره منفی باشد و به ندرت اتفاق میافتد. اما این موضوع در بازار سرمایه بدلیل اینکه در چرخه بلند مدت بازدهی آن از باقی بازارها بیشتر و انحراف معیار نوسان آن نیز بیشتر است.
علت دوم سرمایه گذاری در بازار سهام نسبت به باقی بازار ها راحت تر و نقدشونده تر است و مورد حمایت دولت های مختلف بوده است و برخلاف اینکه خیلی از دولت ها از نوسانات رشد نرخ ارز حمایت نمی کنند به همین علت تسهیل ورود و خروج به این بازار قاعدتا افراد بیشتری برای سرمایه گذاری به خود جذب کند در بلندمدت  بازدهی بیشتر داشته است.
اما آیا الان هم میتوان در بلندمدت برای بازار سهام تصمیم گیری کرد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت، از آنجایی که کشورمان همواره با مشکل تورم همراه بوده و با گذر زمان موجب شده مردم برای حفظ اصل سرمایه خود به دنبال بازارهای مختلفی برای سرمایه گذاری باشند که عمدتا روحیات مردم نیز به این سمت رفته که در بازارهای مختلف نوسان گیری کنند و بازار سهام نسبت به سایربازارها از لحاظ قیمتی نوسان پذیرتر است  به نظر میرسد  همچنان بازارسرمایه در بلندمدت بازدهی بهترخواهد داشت.
سوال دیگر که مطرح می شود این است که آیا از الان میتوان تصمیم گرفت  در کدام صنایع یا شرکت ها  سرمایه گذاری کنیم؟ پاسخ به این سوال خیر خواهد بود. دلایل ان این است که  بخشی از بازار سرمایه ما با قیمت های جهانی مرتبط است و اتفاقاتی که در قیمت های جهانی میافتد تحت تاثیر اقتصاد واقعی چین، سیایت های پولی  و مالی امریکا و اتفافات غیرقابل پیش بینی از جمله درگیری های نظامی، شروع بیماری ها مانند کرونا که دو سال اقتصاد جهان نیز تحت تاثیر آن است از جمله موارد تاثیر گذار بر بازار سرمایه است که خیلی از این موارد از الان قابل پیش بینی نیستند و این موارد عواملی هستند که در بازار سرمایه ما نیز تاثیر میگذارند و نمیتوان بگوییم  از الان در کدام صنایع بازدهی بیشتری میتوانند داشته باشند.
 از سوی دیگر ۵۰ درصد اقتصاد ایران را خدمات تشکیل می دهد، واین موضوع تحت تاثیر  دولت های که قدرت را در دست میگیرند  اینکه از قسمت خدمات حمایت می کنند یا به سمت تولید می روند و از آن حمایت می کنند و همین موضوع موجب می شود که ما در تصمیم گیری دچار مشکل می کند که به سمت صنایع تولیدی برویم با خدماتی.
 نرخ ارز و پیش بینی آن نیز از جمله عواملی است که  از سیاست های کلان سیاسی خارجه ما نشات میگیرد و هم از مولفه های اقتصاد کلان  است که قاعدتا اثرگذار آن بر اینکه کدام صنایع میتوانند بازدهی بیشتری را  کسب کنند زیاد است. از همه مهمتر اینکه دولت هایی که کسری بودجه دارند و این کسری بودجه هرسال بیشتر می شود، دولت ها در یک نقطه ای به ناچار به  سمتی می روند که دست در جیب برخی صنایع کنند و از  سوداوری صنایع به نفع خود استفاده کنند حال با افزایش نرخ یارانه انرژی با اعمال عوارض و تعرفه های مختلف که این هم مشخص نیست برای کدام صنایع اتفاق خواهد افتاد. 
از انجایی که مردم ما از گذشته تاکنون  به سمت نوسان گیری و و رفتن راه صد ساله را در یک شب و افزایش دارایی روی اوردن واین خصوصیت بخشی از رفتارشان شده است به همین خاطر به دید خیلی بلندمدت در بازار  سهام نگاه نمی کنند، همانطور که ضریب نفوذ بازار سهام بیشتر شده، با داشتن یک سبد مناسب در بلندمدت میتواند بازدهی بیشتری داشته باشند  اما از الان نمی توان بگوییم در کدام صنایع تمرکز داشته باشند چرا که پیش بینی مولفه ای مولفه های بنیادی سخت است.